บทความตอนที่ 5. เราสามารถ เผชิญความซับซ่อน หลากหลาย วุ่นวาย โดย ละทิ้งเหตุผล???

สวัสดีครับ

     เด็กเล็ก สนใจธรรมชาติ รอบตัว พ่อครับ แม่ครับ ผมเกิดมาอย่างไร
พ่อแม่บางท่าน อึ้งตอบไม่ถูก

     พอโตขึ้นเป็นวัยรุ่น เหตุผลตัวนี้ กลับพาชีวิตวัยรุ่น ให้วุ่นวาย
  ทำไมๆ อย่างนั้น อย่างนี้ ทำไมต้องเป็นเรา ทำไมๆ และปัญหาก็เกิดขึ้น
   แน่ล่ะสิ่งที่ใช้เหตุผลแก้ได้ ก็คือแก้ได้ แต่สิ่งที่ใช้เหตุผลอย่างเดียวแก้ไม่ได้
   คือแก้ไม่ได้

    ผ่านเข้าวัยทำงาน สิ่งที่ค้างคาใจ ซึ่งเหตุผลแก้ไม่ได้ ได้ แต้มผ้าขาวให้เกิด
    ผ้าหลากสี หากสีแห่งความดีมาก คนก็อยากคบ หากตรงกันข้าม คิดเอาเอง

    มันเกิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า มานับตั้งแต่ มีคนบนโลก โลกจึงวุ่นวาย

    ในโลกมีเครื่องมือจัดการ ความซ้ำซากนี้

   ทางพุทธ เช่น ทางสายกลาง อุเบกขา พรหมวิหาร 4
 
    ลองประยุกต์กันให้เห็น

   จากใช้เหตุผลมากเกิน ดึงกลับมา ที่สายกลาง
   จากใช้แต่อารมณ์ ดึงกลับมา ที่สายกลาง
   เรื่องที่เหตุผลอธิบายไม่ได้ ก็อุเบกขา ปลงๆ บ้าง
   ถ้ามันไม่ถึง กับขึ้นโรง ขึ้นศาล คอขาดบาดตายล่ะก็

   สายกลางคือภูมิคุ้มกันตามธรรมชาติ สมมุติ

   คุณเป็นคน ธรรมชาติ ช่างมีน้ำใจ โอภาปราศรัย รักคนง่ายๆ
   ไม่ต้องเปลี่ยนหรอกครับ แต่ เอาคำว่าทางสายกลาง เข้ามาใส่
   คุณจะหมดอาการ ตกใจ ช็อค งงงัน เห็นคนเคยดี กลายเป็นคนไม่ดี
    เห็นคนเอาใจ ที่แท้ มันหวังผล เห็นคนเหมือนมีภูมิ แต่แท้จริงกลวงโบ๋
    และคนทุกแบบ

       "ให้ใจทั้งหมดได้ แต่จงให้แบบทางสายกลาง"

สวัสดีครับ
คุณบอลล์

ปล. พยายามวิดน้ำออกไปจากทุ่งผักบุ้ง แต่ก็ยังยาวอยู่ครับ บทความต่อๆ ไป ว่ากันใหม่ :0)