บทความตอนที่ 1: เริ่มก่อตั้ง

สวัสดีครับ
 

จงปิ้งขนมปังด้วยความรัก และ รู้แพ้ รู้ชนะ รู้อภัยเสมอ

มันเป็นสิ่งที่อยู่ในความคิดของผมมานานแล้วว่า ทำอย่างไรที่เราสามารถส่งกำลังใจ ให้กับคนจำนวนมาก โดยมีบทความ ที่อาจจะเกิดมาจาก ประสบการณ์ หรือ การเรียบเรียงมาจาก สื่อที่น่าเชื่อถือแล้วนำมาเผยแผ่ให้กับคนจำนวนมาก ได้อ่านกัน

   จริงๆ แล้ว คนที่ประสบความสำเร็จในชีวิต ก็จะมีบุคลิกร่วมบางอย่าง ซึ่งแม้จะไม่เต็ม 100 แต่สิ่งนั้นมีจริงๆ เพราะหากไม่มี งานวิจัยแนวนี้จะทำไม่ได้เลย แม้คนเราจะแตกต่าง แต่ จุดร่วมของความสำเร็จ ความล้มเหลว จะเป็นสากลเสมอ เพราะ เราเป็น คนเหมือนๆ กัน จริงไหมครับ

    ฉะนั้นแล้วทำไมเราไม่นำเรื่องราว ดีๆ มารวมไว้ในที่เดียวกันล่ะ ในวันที่เราจะหนุ่มๆ อยู่ น้อยที่สุดยังเก็บไว้อ่านเองได้ยามแก่ ซึ่งเชื่อแน่ว่า อ่านปั๊บผมในวัยชราต้องขอบคุณ ตัวเองแน่ๆ

      หนึ่งคือ เราได้อ่านสิ่งดีๆ ที่เราเขียนไว้เอง แม้จะผ่านมาแล้วหลายสิบปี
      สองคือ มันจะอยู่คู่โลกนี้ไปอีกนาน แสนนานและจะมีคนที่ได้อ่านบทความเหล่านี้
                  และนำไปทำให้ชีวิตของเราดีขึ้น ตามใจสมัคร ด้วยตัวของเขาเอง

     แบบนี้ไม่ดีหรือ?

    ผมเคยเขียนไว้หลายที่ในบล็อกอื่นๆ ของผมว่า สมัยก่อนคนสร้างประโยชน์ให้สังคม หมู่ใหญ่ด้วยการ สร้างสะพานเป็นต้น แม้เขาจะเสียชีวิตไปแล้ว สะพานก็ยังอยู่รับใช้ผู้คนอีกหลายร้อยปี ถามว่า นี่เป็นการ ฉลาดทำบุญ กุศลใช่ไหม แน่นอนครับ ฉลาดมาก เพราะอะไร

     คนเราพอตายไป หากกุศลมี ก็ไปสุขคติ อาจกลับมาเป็นคนอีก หรือ เป็นเทวดา อะไรไป แต่หาก อกุศลมีมาก คงต้องมุ่งสู่อบายเป็นแน่แท้

      แต่จะไปทิศไหน ก็มีคำถามว่า แล้วจะเป็นคนที่ สร้างทำบุญกุศล เหมือนในชาตินี้ ที่กำลังรู้ตัวอยู่ไหม ไม่แน่นะครับ อาจกลับมาเป็นคน ที่พรั่งพร้อมแต่ถูกตามใจจนเหลิง กลายเป็นคนบาป ไปก็ได้จริงไหม

       ครั้นไปเป็นเทวดา ก็อยู่ยาวเกิน คือ กว่าจะหมดบุญ บางคนข้ามกัปป์ กันเลย อาจลืมเรื่องทำบุญไปเลย ทำไงล่ะครับ

       ส่วนพวกที่ไป ทุกขคติ ก็ไม่ต้องพูดถึง ใช้กรรมเลวกันไม่หวาดไม่ไหว ก็คงไม่ต้องทำอะไรแล้ว

    ดังนั้น คนที่สร้างอะไร ที่ส่งผลต่อคนหมู่มากไว้ แล้วให้เขายังรับใช้ ผู้คนแม้เราได้ จากโลก จากชีวิตนี้ไปแล้ว ย่อมเป็นการ ฉลาดทำบุญ แน่นอน

        หากคุณสร้างสะพาน คุณช่วยคนคิดว่า ปีละกี่แสนกี่ล้านคนครับ คิดเอาเอง ลูกหลาน ญาติของเขาเจ็บป่วย ไปหาหมอทันกาล ก็เพราะสะพานของคุณแบบนี้ คุณว่าดีไหม

         หลายคนสร้างวัด สร้างโรงพยาบาล สร้างโรงเรียน มูลนิธิ และอีกมากมายหลายวิธี บางคนอาจไม่ได้คิดอะไร แต่อาจนึกไม่ถึงว่า บุญกุศล เขาติดตามไปข้ามภพข้ามชาตินะครับ คุณว่าจริงไหม

           ผมจึงเห็นว่าเมื่อ โลกมีวิทยาการขนาดนี้ เราก็ทำแบบเดียวกับคนสร้างสะพานสิครับ เขียนเผยแผ่สิ่งดีๆ ฝากไว้ให้โลก

        หนึ่ง ความรู้ประสบการณ์จะไม่ตาย เสียเปล่า ไปกับเรา จริงไหม
        สอง ช่วยประเทศชาติทางอ้อม เพราะ เยาวชน คนโต มาอ่าน ช่วยให้เกิดปัญญา มีโอกาส
               สร้างชีวิต เรียกว่า วิทยาทาน
        สาม ไม่รบกวรสถานะทางการเงิน หลายคนอย่างทำบุญใหญ่ แต่อย่างสะพาน 1 แห่ง ราคาใช่จะ                 ร้่อยสองร้อย น้อยคนจะมีทุนพอทำได้ แต่อินเตอร์เน็ต กับความคิด และ บล็อก หรือ
                กระดานสนทนา หรือ เว็บไซต์ หรือ กระทั้ง โซเชียลเน็ตเวิร์ค ทำได้ง่ายๆ เลยครับ

        สี่ ความรู้แนวคิดของเรา จะอยู่คู่โลกตลอดไป จนสิ้นโลกนั่นล่ะ
        ห้า เป็นบุญกุศลติดตามเราไปทุกภพชาติ จริงไหมเล่า

 ดังนั้นจึงได้เกิดบล็อกนี้ขึ้นมาครับ ขอให้ติดตามผลงานของผม กันต่อไป

สวัสดีครับ
คุณบอลล์
:0)
วันที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2557